กระทู้ธรรม นักธรรมชั้นเอก
กระทู้ธรรมที่ออกข้อสอบแต่ละปี
|
ปี พ.ศ. |
ภาษิต |
หมวด |
|
2564 |
วิวาทํ ภยโต ทิสฺวา อวิวาทญฺจ เขมโต สมคฺคา สขิลา โหถ เอสา พุทฺธานุสาสนี.
ท่านทั้งหลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย และความไม่วิวาท
โดยความปลอดภัยแล้ว เป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด.
นี้เป็นพระพุทธานุศาสนี. (พุทฺธ) ขุ. จริยา. ๓๓/๕๙๕. |
สามัคคี |
|
2563 |
ปรสฺส วา อตฺตโน
วาปิ เหตุ น
ภาสติ อลิกํ ภูริปญฺโญ โส
ปูชิโต โหติ สภาย มชฺเฌ ปจฺฉาปิ
โส สุคติคามิ โหติ. ผู้มีภมิปัญญา ย่อมไม่พูดพล่อยๆ เพราะเหตุแห่งคนอื่นหรือตนเอง ผู้นั้นย่อมมีผู้บูชาในท่ามกลางชุมชน แม้ภายหลังเขาย่อมไปสู่สุคติ.
(มโหสธโพธิสตต) ขุ. ชา. วีสติ. ๒๗/๔๒๗. |
วาจา |
|
2562 |
มูฬฺโห อตฺถํ น
ชานาติ มูฬฺโห ธมฺมํ น ปสฺสติ อนฺธตมํ ตทา โหติ ยํ โมโห
สหเต นรํ. ผู้หลงย่อมไม่รู้อรรถ
ผู้หลงย่อมไม่เห็นธรรม ความหลง |
กิเลส |
|
|
ครอบงําคนใดเมื่อใด ความมืดมิดย่อมมีเมื่อนั้น. ( พุทฺธ ) ขุ. อิติ. ๒๕/๒๙๖. ขุ. มหา. ๒๙/๑๘. |
|
|
2561 |
อุฏฺ าตา กมฺมเธยฺเยสุ อปฺปมตฺโต วิจกฺขโณ สุสํวิหิตกมฺมนฺโต ส ราชวสตึ วเส. ผู้หมั่นในการงาน
ไม่ประมาท เป็นผู้รอบคอบ
จัดการงานเรยบร้อย จึงควรอยู่ในราชการ.
(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๔๒. |
ไม่ประมาท |
|
2560 |
ชยํ เวรํ ปสวติ ทุกฺขํ เสติ ปราชิโต อุปสนฺโต สุขํ เสติ หิตฺวา ชยปราชยํ. ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมนอนเป็นทุกข์ คนละความชนะ
และความแพไ้ ด้แล้ว
สงบใจได้ ย่อมนอนเป็นสุข. (พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๔๒. |
บุคคล |
|
2559 |
อนฺนโท
พลโท โหติ วตฺถโท
โหติ วณฺณโท ยานโท สุขโท
โหติ ทีปโท โหติ จกฺขุโท. ผู้ให้ข้าว ชื่อว่าให้กําลัง ผู้ให้ผ้า ชื่อว่าให้ผิวพรรณ ผู้ให้ยานพาหนะ ชื่อว่าให้ความสุข ผู้ให้ประทีปโคมไฟ
ชื่อว่าให้จักษุ.
(พุทฺธ) สํ. ส.
๑๕/๔๔. |
ทาน |
|
2558 |
อุฏฺ ฐานวโต สตีมโต สุจิกมฺมสฺส นิสมฺมการิโน สญฺญตสฺส จ ธมฺมชีวิโน อปฺปมตฺตสฺส ยโสภิวฑฺฒติ. เกียรติยศย่อมเจรญแก่ผู้ขยัน มีสติ มีการงานสะอาด ใคร่ครวญแล้วจึงทํา สํารวมแล้ว เป็นอยู่โดยธรรม
และไม่ประมาท. |
บุคคล |
|
|
(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๑๘. |
|
|
2557 |
ขนฺติ
ธีรสฺส ลงฺกาโร ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน ขนฺติ พลํ
ว ยตีนํ ขนฺติ หิตสุขาวหา. ขันติเป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์ ขันติเป็นตบะของผู้พากเพียร ขันติเป็นกําลังของนักพรต ขันตินํา ประโยชน์สุขมาให้ ส. ม. ๒๒๒. |
อดทน |
|
2556 |
อุปนียติ ชีวิตมปฺปมายํุ
ชรูปนีตสฺส น สนฺติ ตาณา
เอตํ ภยํ
มรเณ เปกฺขมาโน
โลกามิสํ ปชเห สนฺติเปกฺโข. ชีวิตคืออายุอันน้อยนี้ ถูกชรานําเข้าไป เมื่อสัตว์ถูกชรานําเข้าไปแล้ว ย่อมไม่มีเครื่องต้านทาน ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น มุ่งความสงบ พึงละโลกามิสเสย. (พุทฺธ) สํ. ส. ๑๕/๗๗. |
เบ็ดเตล็ด |
|
2555 |
นิทฺทาสีลี สภาสีลี อนุฏฺ ฐาตา จ โย นโร อลโส โกธปญฺญาโณ ตํ ปราภวโต
มุขํ. คนใดมักหลับ มักคุย และไม่ขยัน
เกียจคร้าน มีความมุทะลุ
ข้อนั้นเป็นเหตุของผู้ฉิบหาย.
(พุทฺธ) ขุ. สุ. ๒๕/๓๔๖. |
เบ็ดเตล็ด |
|
2554 |
อนฺนโท
พลโท โหติ วตฺถโท
โหติ วณฺณโท ยานโท สุขโท
โหติ ทีปโท โหติ จกฺขุโท. ผู้ให้ข้าว ชื่อว่าให้กําลัง ผู้ให้ผ้า ชื่อว่าให้ผิวพรรณ ผู้ให้ยานพาหนะ |
ทาน |
|
|
ชื่อว่าให้ความสุข ผู้ให้ประทีปโคมไฟ ชื่อว่าให้จักษุ. (พุทฺธ) สํ. ส. ๑๕/๔๔. |
|
|
2553 |
วิวาทํ ภยโต
ทิสฺวา อวิวาทญฺจ เขมโต สมคฺคา สขิลา
โหถ เอสา พุทฺธานุสาสนี. ท่านทั้งหลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย และความไม่วิวาทโดย ความปลอดภัยแล้ว เป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด. นี้เป็นพระพุทธานุศาสนี. (พุทฺธ) ขุ. จริยา. ๓๓/๕๙๕. |
สามัคคี |
|
2552 |
น ปเรสํ วิโลมานิ น ปเรสํ กตากตํ อตฺตโน ว อเวกฺเขยฺย กตานิ อกตานิ จ. ไม่ควรฟังคําก้าวร้าวของคนอื่น
ไม่ควรมองดูการงานของคนอื่นที่เขาทําแล้วและยังไมไ่ ด้ทํา ควรพิจารณา ดูแต่การงานของตน ที่ตนทําแล้วและยังไม่ได้ทําเท่านั้น (พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๒๑. |
เบ็ดเตล็ด |
|
2551 |
วิวาทํ
ภยโต ทิสฺวา อวิวาทญฺจ
เขมโต สมคฺคา สขิลา โหถ เอส พุทฺธานุสาสนี. ท่านทั้งหลายเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย และความไม่วิวาทโดยความเป็นธรรมอันเกษม (จากภัย) แล้ว จงเป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด. นี้เป็นพระพุทธานุสาสนี.
(พุทฺธ) ขุ.จริยา. ๓๓/๕๙๕ |
สามัคคี |
|
2550 |
โอวเทยฺยานุสาเสยฺย อสพฺภา จ นิวารเย สตํ หิ โส ปิ โย โหติ อสตํ โหติ อปฺปิ โย. |
ธรรม |
|
|
บุคคลควรเตือนกัน ควรแนะนําสงั่ สอนกัน และป้องกันกันจากคนไม่ดี แต่เขาย่อมเป็นที่รักของคนดี ไม่เป็นทรักของคนไม่ดี. (พุทธ) ขุ. ธ. ๒๕/๒๕ |
|
|
2549 |
เย
จ สีเลน
สมฺปนฺนา ปญฺญายูปสเม
รตา อารกา
วิรตา ธีรา น โหนฺติ ปรปตฺติยา. ผู้มีปัญญาเหล่าใด ประกอบด้วยศีล ยินดีในความสงบ ด้วยปัญญา ผู้มีปัญญาเหล่านั้น เว้นไกลจากความ ชั่วแล้ว ไม่ต้องเชื่อผู้อื่น. (โพธิสตฺต) ขุ. ชา. จตุกฺก. ๒๗/๑๔๓. |
บุคคล |
|
2548 |
ปมาทํ ภยโต ทิสฺวา อปฺปมาทญฺจ เขมโต ภาเวถฏฺ ฐงฺคกิ ํ มคฺคํ เอสา พุทฺธานุสาสนี. เห็นความประมาทเป็นภัย และเห็นความไม่ประมาทเป็นความปลอดภัยแล้ว พึงเจรญมรรคมีองค์ ๘ นี้เป็นพุทธานุสาสนี. (พุทฺธ) ขุ. จริยา. ๓๓/๕๙๕. |
เบ็ดเตล็ด |
|
2547 |
วิวาทํ ภยโต
ทิสฺวา อวิวาทญฺจ เขมโต สมคฺคา สขิลา
โหถ เอสา พุทฺธานุสาสนี. ท่านทั้งหลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย และความไม่วิวาทโดย ความปลอดภัยแล้ว เป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด. นี้เป็นพระพุทธานุศาสนี. (พุทฺธ) ขุ. จริยา. ๓๓/๕๙๕. |
สามัคคี |
|
2546 |
ชยํ เวรํ ปสวติ ทุกฺขํ เสติ ปราชิโต |
บุคคล |
|
|
อุปสนฺโต สุขํ เสติ หิตฺวา
ชยปราชยํ. ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมนอนเป็นทุกข์ คนละความชนะและความแพ้ได้แล้ว สงบใจได้ ย่อมนอนเป็น
สุข. (พุทฺธ) ขุ.ธ. ๒๕/๔๒. |
|
|
2545 |
ยมฺหิ
สจฺจญฺจ ธมฺโม จ อหึสา สญฺญโม ทโม ส
เว วนฺตมโล
ธีโร โส เถโรติ ปวุจฺจติ. ผู้ใดมีความสัตย์ มีธรรม มีความไม่เบียดเบียน มีความสํารวม และ มีความข่มใจ ผู้นั้นแล ชื่อว่า ผู้มีปัญญา หมดมลทิน เขาเรยกท่านว่า เถระ. (พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๕๐. |
บุคคล |
|
2544 |
อปฺปมตฺตา สตีมนฺโต สุสีลา โหถ ภิกฺขโว สุสมาหิตสงฺกปฺปา สจิตฺตมนุรกขฺ ถ. ภิกษุทั้งหลาย
พวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท มีสติ มีศีลดีงาม ตั้งความดําริไว้ให้ดี คอยรักษาจิตของตน. ที. มหา. ๑๐/๑๔๒. |
ไม่ประมาท |
|
2543 |
สงฺเกยฺย สงฺกิตพฺพานิ รกฺเขยฺยานาคตํ ภยํ อนาคตภยา ธีโร อุโภ โลเก อเวกฺขติ. พึงระแวงภัยที่ควรระแวง พึงระวังภัยที่ยังไม่มาถึง ผู้ฉลาดย่อมมองดูโลกทั้ง ๒ เพราะกลัวต่ออนาคต. ขุ. ชา. จตุกฺก ๒๗/๑๓๖ |
เบ็ดเตล็ด |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น