หมวด ๕
ประโยชน์เกิดแต่การถือโภคทรัพย์
๕ อย่าง
แสวงหาโภคทรัพย์ได้ในทางที่ชอบแล้ว
๑.
เลี้ยงตัว มารดา บิดา บุตร ภรรยา บ่าวไพร่ ให้เป็นสุข
๒.
เลี้ยงเพื่อนฝูงให้เป็นสุข
๓.
บำบัดอันตรายที่เกิดแต่เหตุต่างๆ
๔.
ทำพลี ๕ อย่าง คือ
ก.
ญาติพลี สงเคราะห์ญาติ
ข.
อติถิพลี ต้อนรับแขก
ค.
ปุพพเปตพลี ทำบุญอุทิศให้ผู้ตาย
ง.
ราชพลี ถวายเป็นหลวง มีภาษีอากร
เป็นต้น
จ.
เทวตาพลี ทำบุญอุทิศให้เทวดา
ศีล ๕
๑.
ปาณาติปาตา เวรมณี เว้นจากทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป
๒.
อทินนาทานา เวรมณี เว้นจากถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้
ด้วยอาการแห่งขโมย
๓.
กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี เว้นจากประพฤติผิดในกาม
๔.
มุสาวาทา เวรมณี เว้นจากพูดเท็จ
๕.
สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี เว้นจากดื่มน้ำเมา คือสุราเมรัย
อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
ศีล ๕ ประการนี้
คฤหัสถ์ควรรักษาเป็นนิตย์
มิจฉาวณิชชา
คือการค้าขายไม่ชอบธรรม ๕ อย่าง
๑.
ค้าขายเครื่องประหาร
๒.
ค้าขายมนุษย์
๓.
ค้าขายสัตว์เป็น สำหรับฆ่าเพื่อเป็นอาหาร
๔.
ค้าขายน้ำเมา
๕.
ค้าขายยาพิษ
การค้าขาย ๕ อย่างนี้
เป็นข้อห้ามอุบาสกไม่ให้ประกอบ
สมบัติของอุบาสก ๕ ประการ
๑.
ประกอบด้วยศรัทธา
๒.
มีศีลบริสุทธิ์
๓.
ไม่ถือมงคลตื่นข่าว คือเชื่อกรรม ไม่เชื่อมงคล
๔.
ไม่แสวงหาเขตบุญนอกพุทธศาสนา
๕.
บำเพ็ญบุญแต่ในพุทธศาสนา
อุบาสกพึ่งตั้งอยู่ในสมบัติ ๕ ประการ
และเว้นจากสมบัติ ๕ ประการ ซึ่งวิปริตจากสมบัตินั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น