ประโยชน์ของวันออกพรรษา

ประโยชน์ของวันออกพรรษา
๑. พระภิกษุสงฆ์ได้รับอานิสงส์การจาพรรษา ๕ ประการ
๒. พระภิกษุสงฆ์สามารถจาริกไปค้างแรมในสถานที่อื่นได้
๓. พระภิกษุสงฆ์ได้นาความรู้จากการศึกษาปฏิบัติธรรมไปสั่งสอนประชาชนดีขึ้น
๔. พระภิกษุสงฆ์ได้ทาปวารณา เปิดโอกาสให้เพื่อนสหธรรมิกว่ากล่าวตักเตือนกันได้
๕. พุทธศาสนิกชนได้แบบอย่างการปวารณา นาไปใช้ในชีวิตประจาวัน และมีโอกาส
เข้าวัดทาบุญ สมาทานศีล ฟังธรรม เจริญจิตภาวนา

ความเป็นมาของการปวารณา

ความเป็นมาของการปวารณา
เมื่อพระพุทธเจ้าประทับจาพรรษา ณ พระเชตวันมหาวิหาร เมืองสาวัตถี มีพระภิกษุ
กลุ่มหนึ่งแยกย้ายกันจาพรรษา ณ อารามรอบ ๆ พระนคร พระภิกษุเหล่านั้นมีความคิดว่า
เพื่อไม่ให้เกิดการทะเลาะวิวาทขึ้นระหว่างกัน สมควรจะปฏิบัติมูควัตร คือ การตั้งปฏิญาณ
ไม่พูดจากันตลอดพรรษา เมื่อออกพรรษาแล้ว พระภิกษุเหล่านั้นพากันไปเฝ้าพระพุทธเจ้าที่
พระเชตวันมหาวิหาร กราบทูลเรื่องการปฏิบัติมูควัตรให้ทรงทราบ พระพุทธเจ้าทรงตาหนิว่า
เป็นการอยู่ร่วมกันเหมือนปศุสัตว์ แล้วทรงอนุญาตให้พระภิกษุสงฆ์ทาปวารณาต่อกันว่า
ภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้ภิกษุทั้งหลายผู้จาพรรษาแล้ว ปวารณาต่อกันใน ๓ ฐานะ คือ
ด้วยการได้เห็น ด้วยการได้ยิน หรือด้วยการรังเกียจสงสัย ดังนั้น วันออกพรรษา จึงได้ชื่ออีก
อย่างหนึ่งว่า วันปวารณา

วันออกพรรษา

วันออกพรรษา
วันออกพรรษา คือ วันสุดท้ายของการอยู่จาพรรษาของพระภิกษุสงฆ์ เรียกอีก
อย่างหนึ่งว่า วันปวารณา เป็นวันพระสงฆ์ทาสังฆปวารณา ตรงกับวันขึ้น ๑๕ ค่า เดือน ๑๑
อยู่ระหว่างเดือนตุลาคม ส่วนวันออกพรรษาหลัง ตรงกับวันขึ้น ๑๕ ค่า เดือน ๑๒
พิธีปวารณาออกพรรษา เป็นสังฆกรรมประเภทหนึ่ง กาหนดโดยพระวินัยบัญญัติ
เพื่อให้โอกาสพระสงฆ์ที่อยู่จาพรรษาร่วมกันตลอดไตรมาส หรือ ๓ เดือน สามารถว่ากล่าว
ตักเตือนและชี้บอกข้อผิดพลาดแก่กันและกันได้ โดยความเสมอภาค ด้วยจิตตั้งอยู่บนพื้นฐาน
แห่งความเมตตาปรารถนาดีต่อกัน เป็นสิ่งแสดงให้เห็นว่า พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่ง
ประชาธิปไตยมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล ซึ่งการปวารณาออกพรรษาของพระสงฆ์ดังกล่าว
พุทธศาสนิกชนสามารถนามาประยุกต์ใช้ได้เป็นอย่างดี ในการที่อยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว
หมู่บ้าน หรือสังคม เพราะถ้ากลุ่มชนที่อยู่ร่วมกัน สามารถว่ากล่าวตักเตือนแนะนากันได้
เมื่อผู้ใดผู้หนึ่งทาผิด ก็จะช่วยแก้ไขความผิดพลาดนั้นได้ทันท่วงที ไม่กลายเป็นเรื่องเสียหาย
ใหญ่โต จนยากจะแก้ไข